Tale of two cities

Nils Norman, Pituresque Sketches naar Léon Becker (1826-1909), bij de doorgang naar Kattevennen, Nationaal Park Hoge Kempen

....en zo reden we Hasselt, België binnen voor een mooi weekend kunst en cultuur snuiven. Even gniffelen en bedenken hoe een Mercedes type Billen eruit zou zien. We kwamen voor de Unie Hasselt-Genk een bijzonder zusterstedenproject in de openbare ruimte. Mooie aan het project is dat het duurzaam is opgezet; niet zo maar een beeldententoonstelling in de open lucht of een nieuw kunstwerk hier of daar.... een project waarbij toerisme, aankoopbeleid, participatie en sitespecifiek produceren worden samengebracht. Nadeel was wel dat nog niet alle kunstwerken af waren, maar er was genoeg te zien en ontdekken- ook buiten de kunst om. De bescheiden introductie op de Unie in Z33 gaf uitleg over de achtergrond en organisatie van zo'n grootschalige onderneming. En je kon ook zelf aan de slag. Er was een spel om de bezoeker meer inzicht te geven wat er allemaal komt kijken bij zo'n project....dus we hebben zelf ook even gespeeld, zoals je op de screenshot kunt zien....

Aan de slag bij Z33

Z33 de organiserende partij van de Unie Hasselt Genk bevindt zich op een mooie plek, in een begijnenklooster, midden in het fijne Hasselt. En passant bekeken we ook wat werken van Leon Vranken daar. Prachtige werken zaten ertussen waarbij, net als bij de Unie, de locatie het startpunt was van het werk. De binnenhuis fontein Flowing Line was speciaal gemaakt voor deze plek en gaf gelijk een 'wow-gevoel'.  Het me deed denken aan een kinderboekje dat ik ooit had waarbij de kerstboom niet in het huis paste en er een gat in het plafond werd gezaagd om de piek te plaatsen.

Bij de top van de Flowing Line, Leon Vranken

 

Verder mag je niet missen in Hasselt: de drie ellipsen van Felice Varini. Die kun je alleen (en het liefste onder het genot van een drankje) zien vanaf het panoramische dakterras van het Radisson Blu hotel. Drie zilverkleurige cirkels zijn dwars over de daken van de stad getrokken. Woonhuizen, monumenten en de kerk zijn met elkaar verbonden- alsof ze allemaal in een kringetje dansen, de rest van de stad buitensluitend.

En ook niet te missen is het werk van Rinus van der Velde die zijn imposante 'Nachtwachtachtige' houtskoolschildering baseerde op het oudste volkscafé Cambrinus van Hasselt. Ik kreeg bij het zien ervan gelijk associaties met Brel, de geur van verschraald bier en zweet. In het café zelf namen we ook een kijkje én een pintje. Van een vriendelijke Vlaming kregen we uitleg over het plaatselijke -voor mij niet te volgen- bingospel. Ik bakte er uiteraard niks van maar dat mocht de pret niet drukken. Hieronder een impressie van de keuvelende mannen op een zwoele zomeravond.

Zoro Feigl

Op het station van Genk stonden op zondag al twee fietsen voor ons klaar om de groene omgeving te ontdekken. Je bent zo een halve dag verder als je daar aan het fietsen slaat en af en toe toch wel wat moet zoeken naar de precieze locatie van de kunstwerken, overigens wel  bijgestaan door zeer hulpvaardige Genkenaren .Al fietsend door de bosrijke omgeving werden we verrast door soms meer ingetogen kunstwerken zoals de Rock Show, een indrukwekkende herinneringsplaats van Erik Odijk en co, maar de mooiste verrassing was toch wel het monster van Loch Ness dat zich in het Molenvijverpark leek te hebben verschanst (Zoro Feigl- Beneath the Surface). 

Erik Odijk

We fietsten verder en staan opeens onder een viaduct. 'Mooooiiiii!' roept een peuter met twee paardenstaartjes bij haar moeder achterop. Haar stemmetje echoot in de tunnel. Dat moest kunstenaar Nils Norman eens weten! Ook kinderen worden blij van zijn meer dan levensgrote insecten. De muurschildering Picturesque Sketches vind je op een van oorsprong lelijke plek tussen de Heemtuin en het bos. We stappen af en bekijken de schilderingen en verheugen ons op de blije blikken van de meeste voorbijgangers die het werk zien.

Kortom de Unie Hasselt Genk is een aanrader voor wie eens een weekendje weg wil en zich wil laten verrassen. Verwittig u er wel van te voren via de website of zich er ter plaatse van welke kunstwerken wel of niet af zijn- maar mocht u toch een keertje voor niets zijn omgefietst; laat u verrassen door de natuur, culinaire uitspattingen of de zeer vriendelijke plaatselijke bevolking. Wij waren bijvoorbeeld op zoek naar het werk van Krijn de Koning maar liepen bij toeval het openluchtmuseum Bokrijk in (zonder kaartje en zonder dat we het zelf doorhadden). Het werk hebben we niet gevonden maar we hebben ons wel uitstekend vermaakt. Het weekend was dus een waar genoegen!

met dank aan Toerisme Vlaanderen