Tweens

Lisa, Amy en Shelley gingen naar het Kindersongfestival. De AVRO kreeg veel kritiek over de volwassen styling van de deelnemers.

Voor wie doen we het nu allemaal die museale presentaties en tentoonstellingen? Veel musea richten zich op een jonger publiek. In ieder geval dat beweren ze in hun beleidsplan of fondsaanvraag. Soms is het een wassen neus om de geldschieter/ subsidieverstrekker binnen te halen. Vaak willen de culturele instellingen wel maar vinden ze het ontzettend moeilijk. Maar heeft het eigenlijk wel zin om een jonger publiek te willen trekken? En over hoe jong hebben we het dan?
Als je die laatste vraaag stelt aan verschillende musea zul je een compleet ander antwoord krijgen. Zo hoorde ik ooit een medewerker van een deftig museum zeggen dat alle bezoekers onder de 50 wat hem betreft jong waren (vergeleken bij de rest van het museumpubliek). We bleken het dus over een compleet andere definitie te hebben van jong publiek.
Het is onze taak dingen uit te leggen in het museum. Dus ook aan een jonger publiek. Vaak willen musea wel kinderen of jongeren bereiken, maar tijd en kennis ontbreekt vaak. Een speurtochtje of een mailing aan scholen kan er meestal wel af, maar echte aandacht over wie we het nu hebben (kleuters zijn ook jong) of voor wat die groep interesseert, is er meestal niet. En op basis daarvan kun je keuzes maken in jouw aanbod. Het helpt eigenlijk al ontzettend veel om de educatief medewerker eens een half dagje mee te laten lopen op een school (waar zich dan natuurlijk leerlingen bevinden uit de beoogde doelgroep). Dat geeft je echt een kijkje in de keuken maar ook het volgen van diverse sites en onderzoeken levert al veel op. Of zet eens een televisieprogramma aan voor de doelgroep of sla eens een tijdschrift open dat veel wordt gelezen door dat kind of die jongere.
Veel speurtochten in musea richten zich op leerlingen uit groep 7 en 8. Zij vallen in de groep die marketingjargon Tweens worden genoemd. Het gaat om kinderen en bijna-jongeren in de pre-puberteit. Dus de tijd dat je eigenlijk nog kind bent, maar al bij de jongeren of volwassenen wilt horen. Misschien een oubollig voorbeeld maar ik denk altijd aan het liedje 'Meisjes van dertien...er net tussenin. Te groot voor de poppen, te groot voor de merels. Te klein voor de liefde, te klein voor de kerels.' (Paul van Vliet 1970). Dat is inmiddels al weer wat achterhaald sinds Kids Getting Older Younger (KGOY). Maar goed dat is weer een ander verhaal.

Ik heb een keer een mooi voorbeeld van zo'n Tween gezien in het NAi in Rotterdam: een meisje van 12 -13 bijna volgroeid, buiktruitje, navelpiercing en je zou haar ouder schatten. Maar onder de rondleiding stond ze uitgebreid te duimen als een klein kind (en geen van haar vmboklasgenoten vond het raar of zei er iets van).
Toch zijn ze op sommige gebieden net als wij- de volwassenen. Zo heeft zeker 33% van alle Tweens in de V.S. een mobiele telefoon. Tweens laten fantasie rolmodellen los zoals prinsessen, ridders e.d. dat iets iets dat meer bij de kinderfase hoort. Vooral meisjes willen graag een herkenbaar levend rolmodel zoals een model of popster. Denk maar aan de meisjesgroepen als Kus of een de zanger Thomas Berge (met eigen realityshow). Ze willen graag ergens bij horen, bij een groep, bij een stijl, bij een muzieksoort. Vaak kiezen ze nogal behouden (ronduit conservatief) en willen ze zich omringen in een geidealiseerde wereld, verweg van de rauwe realiteit.

Nu ja, het gaat natuurlijk om algemeenheden maar het zijn toch herkenbare zaken als het om Tweens gaat. Dus als je iets wilt gaan ontwikkelen voor deze doelgroep: Tween erop los zou ik zeggen.
Voor meer info over Tweens en hoe ze benaderd willen worden klik hier.